Monday, October 3, 2016

જીંદગીના કેટલાંક પ્રશ્નનો ઉત્તર પુસ્તકમાં મળતા નથી

પોલીસ કોન્સટેબલે પોતાની ટેવ પ્રમાણે સાહેબની ચેમ્બરમાં દાખલ થતાં પહેલા દરવાજા ઉપર લટકતી નેઈમ પ્લેટ તરફ નજર કરી જેની ઉપર દિપક મહંતો(આઈપીએસ) લખેલુ હતું. તેણે પોતાના માથા ઉપર હાથ ફેરવી કેપ બરાબર છે તે ચેક કરી, અને તે ચેમ્બરમાં દાખલ થયો, તે સલામ કરી દિપક મહંતો સામે ઉભો રહ્યો, દિપકે ફાઈલમાંથી નજર ઉપર કરતા તેની સામે જોયુ અને ફરી ફાઈલમાં સહીઓ કરતા રહ્યા , કોન્સટેબલે કહ્યુ સર કોઈ છોકરી આપને મળવા માંગે છે.. મહંતોએ સાંભળ્યુ પણ કોઈ જવાબ આપ્યા વગર ફાઈલમાં સહી કરતા રહ્યા, કોન્સટેબલ થોડી વાર સાહેબના જવાબની રાહમાં ઉભો રહ્યો પછી તેણે પુછયુ સર મોકલુ.. દિપકને યાદ આવ્યુ કે તેણે કોન્સટેબલના પ્રશ્નનો જવાબ આપ્યો જ ન્હોતો. એક ફાઈલ બાજુ ઉપર મુકી અને બીજી ફાઈલ પોતાની સામે મુકતા માથુ હલાવી તેમણે હા પાડી..

એકાદ મિનીટ થઈ ત્યાં દિપકના કાને અવાજ સંભળાયો સર આવી શકુ... દિપકે ફાઈલમાંથી ઉપર નજર કરી દરવાજા તરફ જોયુ અને માથુ હલાવી હા પાડી, અને ફરી તરત ફાઈલમાં જોયુ, પણ બીજી જ ક્ષણે દિપકે ફાઈલમાંથી નજર ઉપર કરી, સામે લગભગ અઠ્યાવીસ-ત્રીસ  વર્ષની યુવતી ઉભી હતી, તેણે આછા ગુલાબી રંગનો પંજાબી ડ્રેસ પહેર્યો હતો, હાથમાં એક ફાઈલ હતી, રંગ ગોરો ન્હોતો છતાં તે આકર્ષક લાગતી હતી, દિપકે ઉપર જોતા યુવતીએ એક સ્માઈલ આપી, દિપકના ચહેરા ઉપર પણ હાસ્ય આવ્યુ. પોલીસની કંટાળાજનક નોકરીમાં ઘણા વખત પછી આંખોને ગમી જાય તેવો ચહેરો આંખ સામે આવ્યો હતો. દિપકે ખુરશી તરફ ઈશારો કરતા કહ્યુ ટેઈક  યોર સીટ. પેલી યુવતીએ પહેલા ફાઈલ ટેબલ ઉપર મુકી પોતાના ખભે લટકતુ પર્સ ખભા ઉપરથી નીચે ઉતાર્યુ અને ખુરશીમાં બેઠી.

દિપકે પોતાની બન્ને કોણીઓ ટેબલ ઉપર ગોઠવતા પુછયુ બોલો.. પેલી યુવતીએ દિપકની નજરોમાં નજર મીલાવી વાત કરતા કહ્યુ સર હું સુગંધા સોની.. ભારત સરકારની ઈન્સસ્યુરન્સ કંપનીમાં મેનેજર તરીકે જોબ કરૂ છુ. મારો કેસ બહુ પર્સનલ છે, મને ખબર નથી કે પોલીસ આ કેસમાં કઈ રીતે મદદ કરી શકે, પણ મેં અખબારમાં તમારી કામગીરી અંગે ઘણી વખત વાંચ્યુ છે. એટલે મને લાગ્યુ કે કદાચ મને તમે કોઈ મદદ કરી શકો અથવા કોઈ રસ્તો બતાડી  શકે.સુગંધાએ પોતાની ફાઈલ ખોલી કેટલાંક કાગળો ખોલી ફાઈલ દિપક સામે ફેરવીને મુકતા કહ્યુ સર મારા  પ્રેમ લગ્ન કસ્તુભ સાથે દસ વર્ષ પહેલા થયા, અમે ત્યારે પણ એકબીજાને પ્રેમ કરતા હતા, અને આજે પણ કરી છીએ, પણ આજે સાથે રહેતા નથી, દિપક સુગંધાને સાંભળવા કરતા જાણે તેની આંખો વાંચી રહ્યો હોય તેમ તેની સામે જોઈ રહ્યો હતો, તે વાત ખુદ સુગંધાના ધ્યાનમાં પણ આવી.

સર અમારી વચ્ચે  કહી શકાય તેવો કોઈ ડીસ્પયુટ નથી, લોકોને નજરે અમે સુખી હતા, પણ તે સુખ અમને કઠતુ હતું, અમને લગ્ન પહેલા અમને  જે એકબીજાને વાતો ગમતી હતી, પણ લગ્ન બાદ અમને બંન્નેને લાગવા માંડયુ  અમે એક તો એકબીજાથી અલગ છીએ, છતાં એકબીજાને અનુરૂપ થવાનો પ્રયત્ન કરતા રહ્યા, કસ્તુભ પણ મને એડજેસ્ટ થવાનો ખુબ પ્રયત્ન કરતો હતો, છતાં અમારી વચ્ચે અંતર વધી રહ્યુ હતું, અમે સાથે ફરતા, બધા જ ફંકશનમાં સાથે જ હોઈએ છતાં એકબીજાથી દુર હતા. અમારે એક દિકરો પણ થયો. કસ્તુભે જ તેનું નામ વિશ્વેશ રાખ્યુ, તે એકદમ કસ્તુભ જેવો દેખાય છે. વિશ્વેશનું નામ આવતા સુગંધા અટકી ગઈ. દિપક તેને ધ્યાનથી જોઈ રહ્યો હતો.

સુગંધાએ ઝડપથી પોતાની પર્સમાંથી હાથ રૂમાલ કાઢયો, તેની આંખો ભરાઈ આવી, તેણે પોતાની આંસુ લુછયા, દિપક મુંઝવણમાં મુકાઈ ગયો, તેની સામે એક સુંદર યુવતી રડી રહી, તેને આશ્વાસન આપે તો પણ કેવી રીતે તેને સમજાયુ નહીં, શરીર ઉપર ખાખી ડ્રેસ હતો, છતાં તેના હ્રદય સુગંધાની વેદના સમજી શકતુ હતું, દિપકે પોતાના ટેબલ ઉપર ઢાંકી રાખેલો પાણીના ગ્લાસ ડીશ ખસેડી સુગંધા તરફ ખસેડયો, સુગંધાએ નો સર થેંકસ કહી આંખો સાફ કરતા કહ્યુ સોરી સર વિશ્વેશની વાત આવતા ઈમોશનલ થઈ ગઈ. તેણે પોતાની વાત આગળ વધારતા કહ્યુ. અમને બંન્નેને એવુ હતું કે વિશ્વેશ આવ્યા પછી અમારી સ્થિતિમાં સુધારો થશે પણ તેવુ થયુ નહીં. અમે બંન્ને રોજ મન મારીને જીવતા હતા, પ્રેમ પણ કરતા હતા અને સાથે પણ રહી શકતા ન્હોતા.

મેં એક દિવસ કસ્તુભ પાસે બેસી અલગ થવાની વાત કરી તે કઈ બોલ્યો નહીં, પણ તેણે પુછયુ વિશ્વેશનું શુ .. મેં તેને કહ્યુ વિશ્વેશને મારી જરૂર છે.. તે હજી નાનો છે. કસ્તુભ સમજદાર અને પ્રેમાળ માણસ છે, તે મને અને વિશ્વેશને સમજી શકતો હતો. તેણે પછી કઈ કહ્યુ નહીં. મે ફેમેલી કોર્ટમાં મીચ્યુલ ડીવોર્સ પેપર ફાઈલ કર્યા, ક્સતુભે કોર્ટમાં આવીને કાગળો ઉપર સહી પણ કરી હતી, પરંતુ કોર્ટે અમને વિચાર કરવાનો સમય આપ્યો, હમણાં અમારો સેપ્રેશન પીરીયડ ચાલે છે. કોર્ટે આ દરમિયાન અઠવાડીયામાં એક વખત વિશ્વેશને કસ્તુભ લઈ જવાનો ઓર્ડર કર્યો હતો. હું છેલ્લાં ત્રણ મહિનાથી દર રવિવારે વિશ્વેશને લઈ કસ્તુભને મળવા જઉ છુ, ગયા અઠવાડીયે પણ ગઈ હતી, ત્યારે કસ્તુભે મને વિનંતી કરી કે એકાદ દિવસ હું વિશ્વેશને તેની પાસે છોડી જઉ, અને વિશ્વેશ પણ પપ્પા પાસે રહેવા માગતો હતો. મને વિશ્વેશને કસ્તુભ પાસે છોડી જવામાં કઈ અજુગતુ લાગ્યુ નહીં, કારણ તે પણ તેનો પિતા છે
હું તેને છોડીને આવી, બીજા દિવસે વિશ્વેશને લઈ કસ્તુભ આવ્યો નહી, એટલે મેં તેને ફોન કર્યો, તેણે કહ્યુ હજી એક દિવસ વિશ્વેશ રહેવા માગે છે, મને વાંધો ન્હોતો, વિશ્વેશ હજી પાંચ વર્ષનો છે તેનું મન દુખી કરી હું તેને લાવવા માગતી ન્હોતી., પણ આજે તે વાતને પંદર દિવસ થઈ ગયા કસ્તુભ હવે વિશ્વેશને મોકલવા જ તૈયાર નથી, તેનું કહેવુ એવુ છે વિશ્વેશ  મારી સાથે આવવા તૈયાર નથી, હું વિશ્વેશને લેવા માટે પણ લઈ ગઈ પણ તેણે પણ મને કહ્યુ મારે પપ્પા પાસે રહેવુ છે. સુગંધાની આંખો ફરી ભરાઈ આવી, થોડીક ક્ષણો માટે રૂમમાં શાંતિ છવાઈ ગઈ. સુગંધાએ ફરી સ્વસ્થ થતા કહ્યુ સર વિશ્વેશ હજી પાંચ વર્ષનો છે તે પોતાનો નિર્ણય કેવી રીતે કરી શકે.. મને ખબર છે કસ્તુભ પણ તેને ખુબ પ્રેમ કરે છે.. એટલે તે પણ તેના વગર રહી શકતો નથી. પણ હું વિશ્વેશ વગર કેવી રીતે રહી શકુ તેની મા છુ.

ફરી થોડીક ક્ષણ શાંતિ છવાઈ, સુગંધાએ તરત મુળ વાત ઉપર આવતા ફાઈલ તરફ આંગળી મુકતા કહ્યુ સર મારી પાસે ફેમેલી કોર્ટનો ઓર્ડર છે, જેમાં સ્પષ્ટ લખ્યુ છે કે અઠવાડીયામાં એક જ વખત વિશ્વેશ કસ્તુભને મળી શકશે. મારી વિનંતી છે, મને કોર્ટના ઓર્ડર પ્રમાણે મારો દિકરો પાછો અપાવો. દિપક વિચારમાં પડી ગયો, કદાચ તેની માનસીક હાજરી ત્યાં ન્હોતી. સુગંધાએ કહ્યુ સર સર. તે એકદમ પાછો આવી ગયો, દિપક સિનિયર પોલીસ ઓફિસર હતો સામાન્ય રીતે આવી તકરાર પોલીસ સુધી આવતી નથી, અહિયા વાત કાયદા- માનવી સંબંધો અને લાગણીઓની હતી, કદાચ એટલે દિપક થોડીવાર માટે ભુલી ગયો હતો કે તે એક પોલીસ ઓફિસર છે., પણ સુગંધા સામે બેઠી છે તેવો  ખ્યાલ આવતા તેણે તરત ઈન્ટરકોમ ઉપર સુચના આપી કે  ઈન્સપેકટર મીનાક્ષીને મારી ચેમ્બરમાં મોકલો.

દિપક વિચારમાં હતો, ત્યારે ચેમ્બરનો દરવાજો ખુલ્લો, અને ઈન્સપેકટર મીનાક્ષી પટેલે અંદર આવી સલામ કરતા કહ્યુ જય હિન્દ સર. દિપક આસામી હતા, પણ બે દાયકાથી ગુજરાતમાં હોવાને કારણે સારૂ અને કામ પુરતુ ગુજરાતી બોલી શકતા હતા, તેમણે ઈન્સપેકટર મીનાક્ષીને સુચના આપતા સુગંધા તરફ ઈશારો કરતા કહ્યુ મીનાક્ષી આ સુગંધા સોની છે. તેમને પાસે કોર્ટનો  ઓર્ડર છે, તેમના બાળકની કસ્ટડીનો, તેમને તમારી સાથે લઈ જાવ અને તેમને મદદ કરો. મીનાક્ષીએ સર કહ્યુ દિપકે  સુગંધના કહ્યુ તમે અમારા ઓફિસર સાથે જઈ વિગતો આપો. સુગંધા ઉભી થઈ રહી હતી ત્યારે દિપકને યાદ આવ્યુ તેમણે મીનાક્ષી સામે જોતા કહ્યુ ઈન્સપેકટર કેસ પોલીસની રીતે નહીં  ઈમોશનલી હેન્ડલ કરજો.

સુગંધા થેકસ કહી, ઈન્સપેકટર મીનાક્ષી પટેલની સાથે ચેમ્બરની બહાર નિકળી ત્યારે આઈજીપી દિપક મહંતો અને તેમની યાદો સિવાય ચેમ્બરમાં કોઈ ન્હોતુ, દિપકને રેવતીની યાદ આવી ગઈ.
(ક્રમશઃ)

9 comments: